Սիզիփոսի առասպելը

Սիզիփոսը և աշխարհում գտնվող բոլոր մարդիկ դատապարտված են անելու ինչ որ բան: Ոմանք դժգոհ են, և դժբախտ, ոմանք չեն հասկանում, որ դատապարտված են մի բանով և ապրում են անտեղյակ, ոմանք էլ գիտակցում են և երջանկանում:Սիզիփոսը երջանիկ էր, թեև նա դժոխքում էր, նա ամեն անգամ քարը իջեցնելիս երջանկանւմ էր, որովհետև նոև գործողություն էր անում: Յուրաքանչյուրս ենք դատապարտվախ ինչ ոչ բանով, անգամ այս կյանքում: Ինձ թվում է դա  հենց մեր կյանքն է , թե ինչպես կկարողանանք կատարել առաջադրանքները մեզ համար ստեղծված, որով էլ կարժանանանք հարգանքի, սիրո մեզ շրջապատողների կողմից: Ամեն բան՝ երազանք, նպատակ ինչին մենք հասնում ենք կորցնում է իր աժեքը: Հաճախ եմ լսում, որ իմաստ չունի, միևնույն է այն արժեզրկվելու է: Կյանքում ամեն բան իր աժեքն ու գնահատականը ունի, մարդ շատ բան է սովորում նպատակին հասնելու ճանապարհին, և դա է ամենակարևորը ըստ իս: Ամեն ինչ պետք է փորձել, անգամ եթե գիտակցում ես որ արժեզրկվելու է, թեկուզ նրա համար, որ համոզվես: Մենք պետք է ապրենք մեզ տրված պարտականությունների սահմանում  և կյանքը լիարժեք և իդեալական կլինի: Քանի որ չափն անցնելու դեպքում, ոչ թե արժեզրկվում է ամեն ինչ, այլ իմաստն է կորցնում, իսկ դա ավելի սարսափելի է:

Անրի Գրիգորյան-Բիլ Երկինք

Անրի Գրիգորյանին չէի ճանաչում, անգամ նրա ստեղծագործությունները: Ընդհանրապես ժամանակակից հայ գրողներից ծանորթ էի միայն Հրանտ Մաթևոսյանին: Պատահականության սկզբունքով ընտրեցի հենց այս ստեղծքգործությունը և սկսեցի հետաքրքրված կարդալ, քանի որ առաջին հերթին նա ինձ համար նոր տեսակ էրորպես գրող, և երկրորդ վերնագրով հրապուրված էի: Երբ կարդացի՝ ինձ թվաց ես ամեն բան հասկացել եմ, պարզ գործ էր, մի փոքրիկ տղայի մասին, բայց երբ լսեցի ուսուցչուհուս խոսքերը, որ  արդյո՞ք նա տղա էր, թե թռչուն՝ մեջս տակնուվրա եղավ: Այսինքն, ես սխալ եմ հասկացել ամբոջը, այսինքն, այս ստեղծագործությունը ամենևին էլ պարզ չէր և հասարակ, ինչպես ես էի կարծում: Նորց կարդացի. այս անգամ արդեն թռչուն պատկերացնելով: Երրորդ անգամ էլ ցանկացա վերընթերցել համոզվելու համար, և այսքան կարդալուց հետո հասկացա, որ համենային դեպս նա տղա էր: Այն միտքը, որ հեղինակը արդեն շփոթեցրեց ընթերցողներին, ինձ արդեն դուր եկավ: Ես սիրում եմ, երբ հեղինակը քեզ մտածելու, քոնը ստեղծագործության մեջ թողնելու իրավունք է տալիս:

Կարճ՝ բայց բավականին բովանդակալից ստեղծագործություն էր: Համեմատությունների տեղատարափ, որը ընթերցողին լցնում է հետաքրքրությամբ: Հաճախ մեզ թվում է, թե միայն մենք ենք պատերազմեր տեսնում, մասնակցում, վախով ապրում: Թռչունի համար պատերազմն էլ այն է, երբ ինքը ծառին հանգիստ նստած է և իրեն ցանկանում են սպանել: Նա մարդկանց նման փորձում է պաշտպանվել, գտնել ելք, դուրս գալու իրավիճակից: Չ՞է, որ նրա համար էլ դա է պատերազմը: Տղան երբ սենյակում էր և դուրս գալու ճանապարհ չկար, նա թռչունի նման տենչում էր երկինքը, որպեսզի տեսնի, զգա այդ մաքուր օդը, այդ անսահման երկինքը, թռչուններին, մարդկանց: Միայն փակ տարածությունը նրան տվեց գիտակցելու և գնահատելու տեկուզ գետնին ընկած տերևը, Բիլ երկինքը, թոչունների ծլվլոցը լսելու ցանկությունը, այն բաները, որոնք մենք կամա թե ակամա ունենք, այդ իսկ պատճառով էլ չենք գնահատում: Նա նաև կարողացավ հույս ունենալ, հավատ՝ գտնելու այդտեղից դուրս գալու ելքեր: Նրան հնարավորություն տվեց մտածելու՝ ծնողներին ավելի շատ լսելու և խելացի լինելու: Բայց երբ բացվեց այդ փոքրիկ անցքը, որը տանում էր դեպի Բիլ երկինք, նա դարձավ նույն Բիլը և իրեն չխնայելով՝ տրվեց  անսահման ազատությանը: Նրա համար ավելի լավ էր մեռնել պատվով՝ երկնքին հառած աչքերով, քան այդ փակ տարածության մեջ, որն արդեն սպանել էր իրեն:

Անրի Գրիգորյան

Երիտասարդ գրող Անրի Գրիգորյանը ծնվել է Թբիլիսիում: 2008-ին ավարտելով Թբիլիսիի Սևծովյան միջազգային համալսարանի բիզնեսի ֆակուլտետը՝ ընդունվել և 2010-ին ավարտել է Թբիլիսիի Տնտեսագիտության միջազգային դպրոցի մագիստրատուրան: Այժմ երիտասարդ գրողը սովորում է Լոնդոնի համալսարանական քոլեջի մագիստրատուրայի առաջին կուրսում, տնտեսագիտության և բիզնեսի ֆակուլտետում, զուգահեռ նաև ստեղծագործում է:
2010-ին «Շեմ» մատենաշարով լույս է տեսել նրա անդրանիկ՝ «Վայրկյաններ» պատմվածքների ժողովածուն: Վերջերս «Արձակ 2013»-ի շրջանակներում գրողի՝ «Սիեստա» պատմվածքը ևս մրցանակակիրների շարքում էր: Anri-1024x768

Bus and subway

get_file (1).png

Looking at two pictures and studying them, I can say that in the first picture is a public bus, and in the second, a subway. The bus is outdoors, that is, its traffic is in the streets, and there are buses in all parts of the city, and people can take advantage of buses as they are everywhere. However, there are many accidents, bad accidents with the bus. We often meet in the streets and are in a panic. Traveling by bus in summer is almost impossible, as it is very hot and often gets worse. The Metro is underground, and has both advantages and disadvantages. First, I start with the advantages. First, the metro has a clear time to come. That is, if we are at the metro station at the right time, you will be able to use it. The meter is safer because there are no accidents. We also avoid traffic jams while sitting in a subway. The metro is relatively cool and comfortable. It also allows you to walk, as people on a bus come down to the right place where they need it and give them a subway. Let me also note that you get faster with the subway. But there is a sad fact that the subway is not everywhere. For example, there is no subway in my place of residence and, unfortunately, I do not use it. But if I create the opportunity, I will use it together.

Sport Girl

get_file

Most of all, this picture captured me. As you can see in the picture is a young girl. He is tall, with a beautiful smile. As it is seen in the picture, he is in the garden. The girl is engaged in sports, which is the most profitable thing in the world. Green space, fresh air, fresh and bright morning, this is what gives the girl a beautiful smile. Let’s talk about sports.

Sport includes all forms of competitive physical activity or games which, through casual or organised participation, aim to use, maintain or improve physical ability and skills while providing enjoyment to participants, and in some cases, entertainment for spectators. Hundreds of sports exist, from those between single contestants, through to those with hundreds of simultaneous participants, either in teams or competing as individuals. In certain sports such as racing, many contestants may compete, simultaneously or consecutively, with one winner; in others, the contest (a match) is between two sides, each attempting to exceed the other. Some sports allow a tie game; others provide tie-breaking methods to ensure one winner and one loser. A number of contests may be arranged in a tournament producing a champion. Many sports leagues make an annual champion by arranging games in a regular sports season, followed in some cases by playoffs.

Some people think that young people should follow in their parents’ footsteps when choosing a profession.

In my opinion, when choosing a profession, the parents’ opinion should be taken into consideration because they have the experience of life and knowing our type, they can give good advice that will knock us down. But they should not oppose our choice. If they doubt about our strengths, capacities and professions, we will only have to work hard and convince them. When I wanted to become an orientalist, my mother was amazed that I had such a thought. In my opinion, my preferences were toward other subjects. However, knowing that news, he immediately rejoiced because he liked that profession. In his opinion, this is a very serious and important faculty, and you have to work hard, learn and develop. I am glad that my parents take into account my opinion and allow me to choose my favorite profession.

Թավշյա Հեղափոխություն

33180070_232149764208805_8726247611205419008_n

Թավշյա հեղափոխություն՝այսպես կոչվեց վերջերս ՀՀ-ում տեղի ունեցած իրադարձությունները։ Թերևս իմ տասնվեց տարիների ընթացքում, երբևէ չէի հավատա, որ այսպիսի բան կկատարվի, որ ազգը կարող է  համախմբվել, պայքարել հենց այս ձևով։ Միշտ լսել եմ.«Ամեն բան էլ նույնն է մնալու, ոչինչ էլ չի  փոխվի՝ անզոր է»։ Միգուցե այդ խոսքերն են, որ արգելում էին  ինձ հույս ներշնչել։

Քաղաքականությամբ հետաքրքրված չեմ եղել, մտածելով, որ դա մեծերի համար է, կամ այնտեղ չկա մի բան,որը կհետաքրքրի ինձ։ Հեղափոխությունը հնարավորություն տվեց ազատվելու  այդ և բազմաթիվ այլ նեգատիվ մտքերից: Այն ինչ կատարվեց այդ օրերի ընդացքում իսկապես թավշյա հեխափոխությունն էր: Յուրաքանչյուրն աջակցում էր ցույցին,դառնում դրա մի մասնիկը,  ինչով որ կարող էր: Ոմանք դրսում պայքարելով, ոմանք գիշերները մայթերին քնելով , ոմանք փողոցներ փակելով, ոմանք դասադուլ, գործադուլ անելով, ոմանք տնից շերեփների ձայներ հանելով, ոմանք էլ օգնում ցուցարարներին սննդով, ջրով և ծխախոտով: Մարդկանց մեջ արթնացել էր այն հույսը, որը մարել էր տարներ առաջ, Նիկոլ Փաշինյանն էի այդ հույսն արթնացնող մարդը, ում մոտ ստացվց ամեն ինչ:

Ապրլի 22-ին կայացավ Նիկոլ Փաշինյանի և  Սերժ Սարգսյանի հանդիպումը: Այն ընդացավ շատ կարճ, և խոսվեց մարտի 1-ի մասին, որը ամենատհաճ բանն էր այդ հանդիպման ժամանակ: Մարդն առաջին անգամ առանց  թղթի բանակցությունն ունեցավ, սակայն ոչ արդյունավետ իր համար: Հաջորդ օրը ձերբակալվեց Նիկոլ Փաշինյանը, ինձ թվում էր, որ անզոր է այս ամենը, ոչինչ էլ չի  փոխվի, մանավանդ  Նիկոլ Փաշինյանի ազատվելուց հետո, նրա լռությունն ինձ շատ վախեցրեց: Սակայն ես կրկին սխալվում էի, լսելով հաղթանակի լուրը, այսինքն Սերժ Սարգսյանի հրաժարականի մասին, ուրախությունը պատեց ինձ և մնացած 7 տոկոս ժողովրդին: Երբեք այդպես ուրախ չէի տեսել մայրիկիս: Դրսում քայլելիս լսվում էր մեքենաների ազդանշանները, մարդկանց ուրախ ու զվարթ դեմքերը: Փողոցներում բոլորը միահամուռ՝ ահել, ջահել շուրջ պար էին բռնել, երթուղայինում մեկը ստանում էի մյուսի տեղը, մարդիկ ովքեր ավտոմեքենայով էին իրենց հետ տանում էին այն մարդկանց ովքեր  նույն տեղն էին ցանկանում գնալ, մարդիկ կարծես բարիացել էին, ամեն բան ասես լավ էր: Սա այն Հայաստանն է, որ երազում է տեսնել մեզնից յուրաքանչյուրը, ոչ թե մեկ օրով, այլ հավետ : Հուսով եմ, որ ամեն բան լավ է լինելու, դա ինձ ապացուցեց, առանց զոհերի հեղափոխությունը:

 

Թարգմանություն թուրքերենից

33076210_232098254213956_5986358763290886144_n

-Ձեր տունը ֆակուլտետից շա՞տ հեռու է:

-Այո, բավականին, բայց Ահմեդի կարծիքով շատ հեռու չէ : Առավոտյան մի քիչ շուտ է դուրս գալիս ՝ ոտքով գնում դպրոց : Ես գնում եմ ավտոբուսով:

-Երբեմն ես ֆակուլտետ քեզնից շուտ եմ հասնում, այդպես չէ՞:

-Այդպես է , ես կանգառում շատ եմ սպասում:

-Ինչու՞:

-Առավոտյան կանգառները մարդաշատ են: Այդ իսկ պատճառով ավտոբուսները լցված են գալիս, և  մեր կանգառից անցնում են: Այդ դեպքում ես մեկ այլ ավտոբուս եմ սպասում :

-Դպրոցից  չե՞ս  ուշանում:

— Երբեմն ուշանում եմ, առաջին դասին չեմ մտնում:

-Առավոտյան Ահմեդի հետ միասին դու էլ քայլիր:

— Շատ եմ ցանկանում, բայց ժամանակ չունեմ :

— Շաբաթ օրը տատիկին ինչպե՞ս ենք այցելելու: Դեպի Փոլաթլը  ավտոբուսո՞վ ենք գնալու:

— Ոչ, գնացքով ենք գնալու:

-Այո, գնացքով կգնանք: Ավտոբուսով շատ վթարներ են պատահում:

-Ճիշտ է: Անցաց շաբաթ, Փոլաթլյի  սարսափելի ճանապարին մեկ ավտովթար եղավ:Մի բեռնատար մեքենա և մի ավտոբուս են հարվածել իրար: Ունեցել են  հինգ զոհ, և տաս  վիրավոր: Վիրավորներից երեքի վիճակը ծանր է :

-Պատահարը ինչպես՞ս է եղել:

-Ինչպես կլինի, արագությունից: Բեռնատարի վարորդը շատ արագ էր վարում: